Sadzonka pigwowca Red Joy w doniczce P9

Pigwowiec japoński Red Joy

Pigwowiec japoński Red Joy zakwita obficie w kwietniu i kwitnie do maja, czasem powtarza kwitnienie w sierpniu/wrześniu. Duże kwiaty o intensywnie czerwonym kolorze i żółtych pylnikach są pojedyncze lub podwójne, pojawiają się na pędach dwuletnich i starszych. Kwiaty mają bardzo krótkie szypułki, co sprawia wrażenie, jakby wyrastały bezpośrednio z pędów. We wrześniu pigwowiec zawiązuje jabłkowate owoce – aż do osiągnięcia dojrzałości są twarde, początkowo zielone, po dojrzeniu jaskrawożółte.

Jest to jeden z pigwowców o największych, żółtych owocach. Dorasta do około metra wysokości i dwóch metrów szerokości. Wzrost jest typowy dla gatunku. Ma on ciemno zielone skórzaste, jajowate liście, które opadają na zimę. Kwitnie w kwietniu-maju. Kwiaty są koloru pomarańczowego. Owoce są żółte, jadalne. Pojawiają się one we wrześniu. Rośnie na stanowiskach słonecznych. Jest tolerancyjny pod względem podłoża, wilgotności i ph gleby. Pigwowiec posiada siedem razy więcej witaminy C, niż cytryna!!! Nie przyjmuje metali ciężkich. Ma dużo pektyn, witaminy (C, B1, B2), a także kwasy organiczne, barwniki i sole mineralne. Owoce pigwowca są zasobne w kwasy organiczne (jabłkowy, winowy, bursztynowy, cytrynowy, chinowy, chlorogenowy, kawowy, fumarowy i inne), pektyny, garbniki, flawonoidy, kwercetyna, antocyjany, karotenoidy. Owoce zawierają do 15% cukrów, garbników, a także olejek eteryczny, mikroelementy: żelazo, miedź, bor, nikiel, tytan, glin i mangan. Owoce są bardzo twarde i mają smak kwaskowaty. W stanie surowym nie nadają się do spożycia. Nadają się natomiast jako dodatek do herbaty i na przetwory: dżemy, galaretki, marmolady i kompoty. Jako dodatek do herbaty wystarczy pokroić owoc pigwowca na plastry (usuwając wcześniej gniazdo nasienne) lub w kostki i zasypać cukrem w słoiku. Po kilku dniach można już dodawać do herbaty. Dodaje się je również do innych przetworów dla poprawy ich smaku, np. są traktowane jako wspaniały dodatek do ciast. Można z nich sporządzać aromatyczne wina i likiery. Warto na ich bazie przygotować też nalewkę, tzw. pigwowcówkę (często myloną z pigwówką, czyli nalewką z owoców pigwy). Po upieczeniu lub ugotowaniu stosuje się je jako dodatek do potraw mięsnych i dziczyzny. W Rosji ze świeżych owoców sporządza się wyciąg, stosowany w przypadku niedokrwistości – zawiera żelazo. Przy zaburzeniach trawienia zaleca się owoce z miodem i octem dla pobudzenia apetytu. Można je łączyć w przetworach z innymi owocami, np. jabłkami lub aronią. Nalewki alkoholowe działają korzystnie na serce, obniżają ciśnienie, osłabiają też skurcze mięśni gładkich jelit. Dawniej owoce pigwowców stosowano jako lek ziołowy wykorzystywano jego działanie antybakteryjne, a syrop z owoców stosowano w infekcjach gardła. Mają dużo pektyn, witaminy C, a także kwasy organiczne, barwniki i sole mineralne. Owoce pigwowca cenione są ze względu na wartości przetwórcze i walory smakowe. Nie są one spożywane w stanie świeżym ze względu na cierpki i twardy miąższ, a nasiona pigwy są trujące. W medycynie ludowej zastosowanie mają także nasiona pigwowca. Śluz uzyskiwany w trakcie ich moczenia w wodzie stosuje się w stanach zapalnych dróg oddechowych, przy kaszlu w nieżytach żołądka. Na Zakaukaziu śluzy otrzymywane z moczonych nasion stosuje się zewnętrznie przy oparzeniach i podrażnieniach skóry. Nasiona pigwowca zawierają około 20% śluzów i nitrylozydy, głównie amigdalina (glikozydy cyjanogenne, witamina B17). Surowcem leczniczym są owoce i nasiona – Fructus, Semen, Cydoniae. Podczas obróbki owoców należy nasiona wydzielić i poddać suszeniu. W medycynie chińskiej także kora z tej rośliny jest wykorzystywana do dezynfekcji trudno gojących się ran.

UWAGA!
Zalecamy kupno co najmniej 2 szt aby rośliny dobrze owocowały!