Kalina koralowa

Kalina to krzew o wysokości do 4m i szerokości ok. 2m (u dołu krzew wąski). Wyjątkowo w korzystnych warunkach osiągać może nawet do 6–7m wysokości. Korona luźna, niesymetryczna, tworzona przez giętkie pędy o wzroście pseudo dichotomicznym.

Kora szara (zwłaszcza zimą jasna) pokryta licznymi szarymi, kolistymi przetchlinkami, podłużnie spękana (kreskowana). Młode gałązki sześciokanciaste, kruche, krótkoowłosione, połyskujące, czerwonobrunatne. Mają długie międzywęźla, często esowato wygięte, bez zgrubień w węzłach. Rdzeń drewna jasny, szeroki, sześciokątny, samo drewno zielonkawe. Pąki nakrzyżległe, czerwonobrunatne, pod spodem zielonawe, nieco lepkie, okryte dwiema dużymi łuskami i osadzone na krótkich trzonkach. Zróżnicowane są na buławkowate, większe i tępo zakończone pąki kwiatowe oraz spłaszczone od strony pędu, przylegające i ostro zakończone pąki liściowe. Pąka szczytowego często brak. Blizna liściowa z trzema śladami wiązek przewodzących.

Liście kaliny są naprzeciwległe, o długości do 7–10cm i szerokości do 8cm, na młodych, silnie rosnących pędach mogą być większe, do 12cm długości. Ogonek liściowy krótki (2–3cm), z wierzchu rynienkowaty. U jego nasady znajdują się drobne, nitkowate, 2–6-sieczne i szybko odpadające przylistki. Blaszka liściowa jest szeroko jajowata, tępo klapowana (z trzema, rzadziej pięcioma klapami), na brzegu grubo i nieregularnie piłkowana, u nasady słabo sercowata lub ucięta. Z wierzchu naga i ciemnozielona, pod spodem jaśniejsza, delikatnie owłosiona gwiazdkowatymi włoskami. Na ogonkach liściowych znajdują się poza kwiatowe miodniki. U nasady ogonka umieszczone są one na nitkowatych wyrostkach, a bliżej blaszki liściowej wykształcają się w formie 2–4 gruczołków miseczkowatych, siedzących i zielonych. Liście rozwijają się równocześnie z kwiatami, jesienią przebarwiają się na kolor szkarłatnopurpurowy.

Kwiaty są niewielkie, białe (czasem nieco czerwonawo nabiegłe), zebrane na szczytach gałązek w płaskie do kulistawych baldachogrona o średnicy od 5 do 10cm. Wszystkie kwiaty są 5-płatkowe; brzeżne są większe (15–25mm), z nierównej wielkości płatkami, płaskie i płonne (pozbawione są pręcików i słupków) – pełnią funkcję powabni. Kwiaty środkowe mają dzwonkowaty kształt i są mniejsze (4–5mm średnicy), obupłciowe. Kielich niepozorny, z bardzo krótkimi (0,3mm długości), jajowatymi i zaostrzonymi ząbkami. Korona z krótką rurką i 5 łatkami, na końcach tępymi i nieco podwijającymi się. Pręcików jest 5, są zrośnięte z rurką korony i wystają ponad nią (białe nitki pręcików mają ok. 5mm długości). Pylniki białe, otwierają się po wewnętrznej stronie. Słupek z zalążnią dolną, o wysokości 2mm. Wskutek zaniku dwóch komór słupek jest jednokomorowy i jednonasienny. Szyjka słupka krótka, zakończoną trójdzielnym znamieniem.

Owoce zaś szkarłatnoczerwone, lśniące, kulistego kształtu pestkowiec o średnicy 8–10mm, na szczycie z pozostałościami słupka i kielicha. W żółtawym miąższu znajduje się jedna, okrągła i spłaszczona pestka, o czerwonej barwie, średnicy 6–8mm i wadze 10–12mg. Masa 1000 nasion wynosi 33g. Dojrzałe owoce zwisają na szypułkach. Owoce są bogate w witaminy C, E i minerały. Ekstrakty z kaliny koralowej posiadają właściwości rozkurczające mięśnie gładkie, przeciwkrwotoczne, przeciwzapalne, hipotensyjne, moczopędne.

Kalina koralowa - cięcie

Krzew ten najładniej wygląda w naturalnej formie. Gdy jednak jest za duży, w lipcu lub sierpniu można go odmłodzić, przycinając pędy 30 cm nad ziemią. Kalina lubi słoneczne miejsca (w lekko ocienionych słabiej kwitnie) oraz żyzną i wilgotną, a jednocześnie przepuszczalną ziemię. Na słabej glebie powinno się nawozić ją kompostem, a w czasie suszy obficie nawadniać, tak by woda docierała do dolnych korzeni. Warto o kalinę dbać, bo osłabioną częściej atakują mszyce.

Sadzonki gotowe do wysadzenia na stałe miejsce!